Przewody wentylacyjne to kanały służące do wentylacji pomieszczeń. Mogą spełniać dwie podstawowe funkcje: wywiewną i nawiewną. Istnieją różne rodzaje przewodów, różniące się od siebie kształtem i materiałem, z którego zostały wykonane. To, jakie przewody wentylacyjne zostaną zainstalowane w budynku, zależy od różnych czynników, w tym od jego przeznaczenia – inne w domach jednorodzinnych, inne w budynkach przemysłowych.
Kształty przewodów wentylacyjnych
Nie ma tu zbyt dużego wyboru. Można zdecydować się na:
- okrągłe,
- owalne,
- prostokątne
przewody wentylacyjne. Najpopularniejsze są okrągłe, ponieważ są najłatwiejsze w montażu oraz eksploatacji. Prostokątne montuje się stosunkowo rzadko – są wykonywane na zamówienie, by dopasować ich rozmiar do projektu budynku. Prostokątne, blaszane przewody stosuje się tam, gdzie planowo ma powstać duża powierzchnia pomieszczenia bez dostępu do instalacji. Teoretycznie możliwe jest także wykonanie przewodów wentylacyjnych w każdym dowolnym kształcie. Same prostokątne dzielą się na dwa rodzaje:
- Kanały o niskiej wysokości, przeznaczone do układania w posadzce (5-6 cm wysokości, ok. 20 cm szerokości). W układzie trójnikowym często wykonywana jest z nich wentylacja.
- Klasyczne kanały prostokątne – o dużych przekrojach, przeznaczone do dużych instalacji (hale przemysłowe, budynki użyteczności publicznej, galerie handlowe itp.).
Materiały do produkcji przewodów instalacyjnych
Przewody można produkować:
- z metalu (sztywne)
- z włókna szklanego
- z tworzywa sztucznego (elastyczne).
Najczęściej montuje się przewody sztywne, ze względu na ich trwałość. Elastyczne zaś sprawdzają się w trudno dostępnych miejscach oraz jako łączenia przewodów sztywnych.
Okrągłe blaszane przewody nazywane są SPIRO. Charakteryzują się dużą wytrzymałością, są odporne na czynniki mechaniczne. Można je także czyścić, chociaż w praktyce jest to trudne, zwłaszcza w przypadku budynków mieszkalnych. Takie przewody instalacyjne mają jednak wadę – są głośne i wymagają wyciszenia, co dodatkowo zwiększa koszt ich instalacji. Brak wyizolowania przewodów sztywnych może także powodować skraplanie się wody i zniszczenia na ścianach budynków. Przewody typu SPIRO montuje się najczęściej w budynkach przemysłowych.
Z kolei elastyczne przewody, zwane fleksami, są tańsze i łatwiejsze w montażu. Wykonuje się je z metalizowanej folii PCV, którą rozciąga się wokół drucianej spirali. Są dobrze wyciszone. Łatwo jednak źle je zamontować, jeśli zrobi się to niedokładnie. Są także mniej trwałe i łatwo je uszkodzić – można je przebić lub złamać. Problemem mogą być również opory w przepływie powietrza.
By uniknąć problemów z poszczególnymi rodzajami przewodów wentylacyjnych, można w jednej instalacji wykorzystać różne ich rodzaje. Np. używając przewodów typu SPIRO, wykonać łączenia lub przewody w trudnodostępnych miejscach elementami fleksi. Tych ostatnich używa się także do połączenia przewodów z kratkami wentylacyjnymi. Dzięki takiemu połączeniu można wykonać instalację solidną, dobrze spełniającą swoje zadania, a jednocześnie stosunkowo niedrogą.
Coraz częściej wykorzystuje się także nowoczesne rozwiązania, takie jak systemy rozdzielcze wykonane z przewodów elastycznych z tworzywa sztucznego, o małej średnicy. Cechują się one wysoką wytrzymałością, mogą zostać zainstalowane m.in. w izolacji stropu i innych trudnodostępnych miejscach. Przewody te są elastyczne i można je wyczyścić. Ponadto układ rozdzielaczowy zapewnia równomierny przepływ powietrza w całej instalacji, wentylacja jest zrównoważona.
Planując budowę warto pamiętać, że rodzaj materiału użytego do wykonania przewodów wentylacyjnych sztywnych będzie miał wpływ na żywotność. Najlepiej skonsultować swój wybór ze specjalistami od montażu, żeby uniknąć w przyszłości kosztów związanych z awariami.
Źródło: Kalhyd.pl – Hydraulik Białystok