Martwisz się, bo zauważyłeś u swojego ukochanego czworonoga niepokojące objawy? Jest osowiały, kaszle, ma biegunkę i nie cieszy go nawet ulubiona piłeczka rzucona w celu rozpoczęcia zabawy? Przypominasz sobie, że ostatnio na spacerze w parku bawił się z różnymi psami, od których mógł zarazić się jakąś chorobą. W takiej sytuacji powinieneś niezwłocznie odwiedzić ze swoim psem pogotowie weterynaryjne.
Czym jest kaszel kenelowy u psa?
Przyjęło się, że kaszel kenelowy u psa spotykany jest najczęściej w dużych skupiskach czworonogów takich jak schroniska czy hotele dla zwierząt. Jest to oczywiście zgodne z prawdą, gdyż ta choroba zakaźna przenoszona jest drogą kropelkową i rozprzestrzenia się znacznie szybciej w dużych grupach zwierząt. Oczywiście wszystkie czworonogi, które mają kontakt z innymi psami, są narażone na zarażenie się tą chorobą. Zwykły spacer, wystawa psów czy profesjonalny trening – każda z tych sytuacji może spowodować, że nasz pupil zarazi się kaszlem kenelowym i zachoruje.
Choroba rozprzestrzenia się poprzez Adenowirusy typu 2, Parainfluezny i bakterie krztuśca. Skutkuje zakaźnym zapaleniem tchawicy i oskrzeli, które może być niezwykle niebezpieczne dla czworonoga. Od momentu zakażenia do chwili wystąpienia objawów mija zwykle od 3 do 10 dni.
Do objawów mogących wskazywać na kaszel kenelowy zaliczamy:
- wysoką gorączkę,
- suchy kaszel i krztuszenie się psa,
- pojawienie się wydzieliny z nosa,
- osłabienie i apatię,
- spienione wymioty,
- biegunki,
- brak apetytu.
Jeśli zauważymy u psa powyższe objawy, bezwzględnie powinniśmy udać się na pogotowie weterynaryjne, ponieważ brak podjęcia leczenia może doprowadzić nawet do śmierci czworonoga.
Kaszel kenelowy u psa – leczenie
Jeśli nasz pupil zarazi się i zachoruje na kaszel kenelowy, jak leczyć zdecyduje weterynarz, do którego udamy się z psem. Leczenie ma zazwyczaj charakter objawowy, a najczęściej stosowane są:
- antybiotyki o szerokim spektrum działania,
- leki bakteriobójcze,
- leki osłabiające kaszel,
- leki zwiększające odporność,
- środki przeciwgorączkowe.
W sytuacji, kiedy zostanie postawiona już diagnoza, a zwierzę otrzyma odpowiednie leki, możemy ulżyć naszemu pupilowi w cierpieniu i złagodzić objawy choroby. Przede wszystkim należy bezwzględnie ograniczyć kontakt pupila z innymi psami, aby nie dopuścić do rozprzestrzenienia się choroby. Podczas spacerów należy do minimum zredukować wysiłek fizyczny i maksymalnie zmniejszyć ucisk na szyję poprzez poluzowanie obroży. Należy ograniczyć także wszystkie czynniki, które mogą powodować nasilenie kaszlu, czyli nadmierny ruch, ekscytację czy gwałtowne zmiany temperatury. Wskazane jest zapewnienie psu ciepłego, spokojnego miejsca do odpoczynku. Ze względu na ból gardła wynikający z zainfekowanej tchawicy oraz możliwe biegunki, warto podawać psu wyłącznie miękki pokarm w niewielkich porcjach oraz letnią wodę.
Profilaktyka, czyli jak zapobiegać zarażeniu
W przypadku schorzenia, jakim jest kaszel kenelowy u psa, leczenie jest stosunkowo długie, dlatego organizm zwierzęcia jest bardzo obciążony. Warto postawić więc na kompleksową profilaktykę. Zasadniczo jedynym sposobem na uniknięcie zachorowania czworonoga jest ograniczenie jego kontaktu z innymi psami, co w praktyce jest w zasadzie niemożliwe. Aby zminimalizować ryzyko zachorowania, należy więc poddać psa szczepieniom. Co prawda nie wykluczą one całkowicie możliwości zachorowania, ale maksymalnie ograniczą takie ryzyko. Szczepionki najczęściej występują w postaci łączonej, co oznacza, że zwierzę zostaje jednorazowo uodpornione na kilka czynników chorobotwórczych. Szczepienia profilaktyczne należy powtarzać co roku, ale w każdym przypadku niezbędna jest konsultacja z weterynarzem.